Ο μητροπολίτης Μηθύμνης Γαβριήλ (1618-21) δεν μνημονεύει τον ναό αυτό του Κεραμίου. Αναφέρει μόνο τον ενοριακό ναό του Αγίου Γεωργίου. Η κτητορική υπέρθυρη εσωτερική επιγραφή, η οποία είναι σήμερα δυσανάγνωστη, διαβάσθηκε παλαιότερα (1934) και δημοσιεύθηκε από τον μητροπολίτη Μηθύμνης Διονύσιο. Κατ’ αυτόν ο ναός χτίσθηκε το 1733 με συνδρομή και έξοδα του Κυριπαναγιώτου Διομινίτου.
Ο ναός χτίστηκε στον τύπο της μικρής βασιλικής (μονόκλιτη) και έχει όλα τα γνωρίσματα της σε έντονο βαθμό (έλλειψη επαρκούς φωτισμού, χαμηλό δάπεδο κ.λ.π.). Είναι μονόχωρος ναός με μεταγενέστερη προσθήκη ξυλόστεγης στοάς σε όλο το μήκος της βόρειας πλευράς του. Ο ναός είναι λιθόκτιστος. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η οδοντωτή ταινία που περιτρέχει το ανώτερο τμήμα της τοιχοποιίας. Ο υπερυψωμένος γυναικωνίτης είναι στην θέση του νάρθηκα και φράσσεται με καφασωτά. Όλος ο ναός ήταν τοιχογραφημένος. Οι τοιχογραφίες όμως του ιερού βήματος έχουν εξαφανισθεί. Αλλά και σε μερικά σημεία στον κυρίως ναό έχουν τελευταία διαβρωθεί. Στην ανώτερη ζώνη αναπτύσσονται χριστολογικά θέματα, στη μεσαία ολόσωμοι άγιοι και στην κατώτερη διακοσμητικά θέματα. Κρίνοντας την τέχνη τους ο μητροπολίτης Διονύσιος λέγει ότι ο άγνωστος ζωγράφος είναι επηρεασμένος από ξένη τεχνοτροπία, ότι έχει κάποια καλαισθησία και ότι χρησιμοποιεί κυρίως χρώματα χτυπητά (ερυθρό βαθύ και πράσινο ). Νομίζουμε πως γενικά η διακόσμηση του ναού είναι απλοϊκή και η τεχνοτροπία λαϊκή. Οι φορητές εικόνες είναι πολύ καλής τέχνης. Απ’ αυτές είναι και η μικρή εικόνα της Μεταμορφώσεως στη δέηση, που φέρει χρονολογία 1760.